Château Reuteldepeut 2007: over storytelling met anonieme druiven

“Ik ben wel geïnteresseerd in de Château Reuteldepeut 2007, ober,” zegt de meneer met zichtbaar geblufte kennis van zaken. “Nou,” complimenteert de kelner hem met zijn keuze, “de Château Reuteldepeut 2007? Dat is een heel leuk wijntje.” Hij noteert de bestelling, loopt een rondje om de tafel en schuift de stoel van de bijbehorende mevrouw aan.

“Wat voor druiven zitten er eigenlijk in de Château Reuteldepeut 2007?” overspeelt de meneer zijn hand.

Van wijn heeft hij echt geen kaas gegeten, en dat weet de ober ook donders goed.
“Leuk dat u dat vraagt, meneer,” wint hij even tijd. Hij verdwijnt om wijnglazen en een fles Château Reuteldepeut 2007 te halen.

Terwijl hij een bodempje uitschenkt om te laten proeven, steekt hij van wal.

“De Château Reuteldepeut 2007 is de afgelopen jaren een beetje in vergetelheid geraakt. Tegenvallende druivenoogsten en dergelijke, u begrijpt.”
De wijnkenner fronst.
“Maar nu is ‘ie weer sterk in opkomst, hoor, de Château Reuteldepeut 2007. Ja, en dat allemaal dankzij de klimaatveranderingen waardoor wij zo heerlijk in het zonnetje kunnen zitten, hè, haha. Maar goed, da’s dus een een heel leuk wijntje. En nu vroeg u naar de druiven die erin zitten? Nou, dat is een ontzettend leuk feitje: in deze Château Reuteldepeut 2007 zit maar liefst 50% geheime druiven!”

“Geheime druiven?” doet de tafeldame een duit in het zakje. “Hoe bedoelt u?”

“Nou,” zegt de kelner, “dat zijn dus druiven waarvan niemand wat het voor soort is, of waar ze vandaan komen. Heel verrassend, dus.”
“Ach!” zegt de meneer glimmend, “da’s inderdaad een erg leuk verhaal! Doet u die fles maar!”

Ondertussen neem ik, een tafeltje verder, mijn denkbeeldige petje af voor de ober die dat treurige verhaal zo overtuigend weet te brengen.

Een sterk staaltje storytelling, recht voor mijn neus.

En met verve gebracht, want de story van de geheime druiven had heel anders kunnen klinken.
Geheime druiven? Anoniem, zul je bedoelen.

In dat licht bezien is de Château Reuteldepeut 2007 tweederangs bocht, gebrouwen uit restpartijen zielige druiven die zieltogende wijnboeren aan de straatstenen niet kwijt konden. Druiven die niemand wilde hebben, en die op transport zijn gezet naar de geheime fabriek waar ze liefdeloos, en masse, zonder aanziens des druifs, in een vat zijn gemieterd en geplet.

Maar nee, deze ober kiest voor de positieve insteek.

En groot gelijk heeft hij. Ook de tafel naast de zogenaamde wijnkenner bestelt een fles Château Reuteldepeut 2007.

Hoe doe jij dat eigenlijk?

Wat zeg jij, als je leverancier het af laat weten, zodat jij niet op tijd kunt leveren aan je klanten?
Wat roep jij, als je je webwinkel een week, of zelfs een maand, later dan gepland lanceert? Of als post.nl weer eens een pakketje heeft kwijtgemaakt?
Ga je zeuren? Vertel je je klant een negatief verhaal?
Of maak je er wat van? Met een leuk verhaal en een klein extraatje?

Ieder verhaal heeft twee kanten – en jij kunt zelf kiezen welke kant je laat zien.

PS:

Het Zijstraatje pakt haar uitgestelde opening met beide handen aan om meer buzz rondom haar webwinkel te creëren. En ze biedt haar fans een extraatje: een eenmalige december sale, zodat ze toch bij haar kunnen shoppen. Slim én sympathiek, toch?

Reageren is niet meer mogelijk